Een moi Tied för jo

  Een moi Gedicht van Klaus Groth

Neejohrkoken is in Ostfreesland Tradition

Min Moderspraak

Min Moderspraak wat klingst du schön,

wat büst du mi vertruut!

Wer ok mien Hart as staal un steen,

du dreevst den Stolt herut.

Du böögst mien stive Nack so licht,

as Moder mit eern Arm,

du fichtelst mi umt Angesicht

un still is alle Larm.

Ik fool mi as en lüttjet Kind,

de ganze Welt is weg,

du puust mi as en Vörjaarswind,

de kranke Boß torecht.

Min Opa folt mi noch de Haan`

Un seegt to mi: nu bee!

Un „ Vaderunser“ fang ik an,

as ik wull fröher dee.

Un fööl so deep: Dat ward verstaan,

so sprickt dat Hart sik ut.

Un Rau vun`n Himmel

Weit mi an,un allns is wedder gut.

Mien Moderspraak,so slicht un recht,

du ole Frame Reed!

Wenn blot en Mund „ mien Vadder“ seegt,

so klingt mi`t as en Beed.

So herrli klingt mi keen Musik

un singt keen Nachtigall.

Mi loopt je gliek in Ogenblick

De hellen Traan`n hendal.

Klaus Groth

Min  leeve Frünn ik wünsch jo allen een fine Wiehnacht un een gooden Rutsch int nee Johr 2016, Elskeline

 

 

keine Kommentare anklicken dann folgendes:

Nu kann man anonym  wat to Elske seegen,  unnern geiht teegen marie -claire ein Botton open, un dor klickt man anonym an, un kann wat in dat feld schrieven.

Ik heeb dat free geven.

Dat Lücht

Elskeline spaart Energie

Elskeline is mennigmool eenfach möi.

Buten is dat so duster un denn mogt se in hör Stuv överall dat Lücht an.

Doch dor kuumt Protest van hör Kerl.

Wat sall dat, sovöl Lücht? De Strom is so dür un wi  willn nix verswennen. Överall sall man Energie spaarn.

Doch Elskeline leest hum vör, dat een Depreschonen anfallt, wenn man in Dustern sitt.

Elskeline lett sük dat nich gefaaln, doch hör Keerl hätt kin Mitleed.

Dann moogt se völ Keersen an un dat is gemütlich, doch dor kummt een Moohnung.

Pass up dat du de Keersen nicht vergeest, wenn Du ut de Stuv ruut geihst, dat hett mennigmool een, dat Hus offackelt.

Verdammich nochmool, Elskeline is dull.

Se hett nu LED-Lüchten kövt, dor kann nix passeern, de staant nu överall int Huus, ober de Batterien bünt gau to een.

Een is dormit to free, hör Kerl, he hät nu nix mehr to meckern, van weegen Energie sporn.

Elskeline wunnert sük, een beeten romantisch is dat ja doch, og mit LED, blot de Batterien…

dat Holt flackert un dat is warm un givt ja ook Lücht!

© Elskeline

Över een Plattdütsken Kommentor wür ik mi frein!!
Dat givt doch seker Plattsnackers?

In disse Tied

In disse Tied

Aus Psalm 104

Gesang der Geister über den Wassern

Ik heeb leest, un dann heeb ik docht, ik översett mool disse Text in Platt.

Sylt

 Du leegst de Himmel ut

as een Teppich

du baust din Husen över dat Water

du fohrst up de Wulken as in en Wagen

du flüggst mit de Wind

du nümmst de Wind as Hülp

du lettst dat Für vör di arbeiden

du heest Land urbor mokt

un Land is entstaan

dat sull all blieven vör ümmer un ewig.

Dat Water deckt de Eer as een Kleed tö

dat Water stunn bit boven an de Gipfeln van Bargen.

Ober vör din Schelte leepen se wech

vör de Donner fuhr`n se daarhen

De Bargen steegen hoch

un de Tälers güngen daal.

Na dat Land wat du gründ heest

Du heest en Grenze sett wor se nich över komen

un noit mehr dat Land bedecken.

 

Dat Water quill int Land en Barg daal

Dat tüschen de Wiesenthal daarhen löpt

De Wind  mokt Wellen ganz sacht

Mischt de Grund in Deepe

To schummende Wogen na boben.

Seel van de Minschen

du büst as Water

Schiksal van de Minschen

wo glichst du de Wind!

Joh. Wolfgang von Goethe

Gesang der Geister über den Wassern

Des menschen Seele

Gleicht dem Wasser

Vom Himmel kommt es

Zum Himmel steigt es,

Und wieder nieder

Zur Erde muss es,

ewig wechselnd.

Strömt von der hohen,

Steilen Felsenwand

der reine Strahl,

Dann stäubt er lieblich

In Wolkenwellen

Zum glatten Fels,

Und leicht empfangen,

Wallt er verschleiernd,

leisrauschend,

Zur Tiefe nieder.

Ragen Klippen

Dem Sturz entgegen,

Schäumt er unmutig

Stufenweise

Zum Abgrund.

Im flachen Bette

Schleicht er das Wiesenthal hin,

Und in dem glatten See

Weiden ihr Antlitz

Alle Gestirne.

Wind ist der Welle

lieblicher Buhler;

Wind mischt vom Grund auf

Schäumende Wogen.

Seele der Menschen,

Wie gleichst du dem Wasser!

Schicksal des Menschen,

wie gleichst du dem Wind!

Johann Wolfgang von Goethe

överseet van Elskeline

Dat is sowiet

Adventstied

Dat ist sowiet,

nu is de Adventstied dor,

völ to  gau vergeiht een Johr.

Dat is de besünner Tied

Weil dat so fierlik is

de Keersen up Disch staan,

een Für in Ovend brannt.

Wi denken ok an arme Minschen

de dat nich so god geiht

un de dat ok nich so warm hebben as wi.

Advent, een Lücht brannt!

Hietzinger Plätzchen (40Stk.)

Zutaten:

250g Mehl

2 Eßl. Kakao

125g Zucker

1Pr. Salz

150g Margarine

1 Ei

50g ganze Mandeln oder Mandelstifte

Mehl, Kakao, Salz vermischen

Margarine und Ei dazugeben und zu einem glatten Teig verarbeiten.

Mandeln unterkneten. Aus dem Teig eine 4 cm dicke Rolle formen, in Alufolie wickeln und    über Nacht formen. In 3-4mm Scheiben schneiden und  auf dem Backblech bei 170 Grad 5 -7 Min. backen.

Ik bün ik

Elskeline denkt nau över sük

Mühle in Brandenburg

Ik sta dor över

ok wenn man över mi proten deit

dat maakt mi nix ut.

wat kann mi denn passeern.

So völ liggt achter mi.

ober ik leev jo, ik bün so as ik bün.

Mennigmool sto ik över dat Öller

ik will nich leegen

dat mogt mi doch wat ut.

Dann kiek ik,

wat liggt vör mi,

watt kann mi woll passeern?

Ik bün ik un leev van daage.

© Elskeline

Störmgebruus

 Störmgebruus

De Dagen woorn körter un fröh word dat duster.

Nu mutt man sük war anners söken wormit man de Tied verbreengt.

Van Dage hebb ik min Blomen inpackt. Dat sall ja disse Week noch kolt worn.

Bit nu is ja all good gaahn mit dat Weer.

De Störm brust nu umt Huus,

all sücht so grau und düster ut.

Ik siet gemütlich in min Stuuv,

hebb Keersen an,un dat is warm.

Nu mutt ik an de Minschen denken,

de trürig bünt, de umbrocht wuurn

in Frankrich un överall inne Welt.

Ik will vör see beeden,

een Oggenblik inhooln!

een Tass tee drinken

een Lücht vör Freeden

Offseegen!

Wat is dat vörne Welt.

 Elskeline wull  vanobend  Fötball kieken.

Ja, dat sull meehr een Gedenken ween.

Nu heebt se dat offsecht. Is woll ok beeter.

De Bundeskanzlerin wull komen un ok een Däl van dat Kabinett.

Da is doch ok schienbor een Inladung vör de Terroristen.

Een Drohung vör ganz Hannover is ingahn.

Ik schüddel nur mit Koop un bün ganz dörnanner.

Sowat gaav dat to min Jugend nich.

Elskeline mut sük vonabbend sammeln un nahdenken!

Hopendlich geiht dat all good?!!!

Elskeline

Elskeline bi Goethe

Elskeline bi Goethe
 Elskeline is in Ilmenau Thühringen weest un hett dor int Amtshuuske inkeeken un in Museum.
Dor hett se sück eenfach up Stöhl sett un sük ümkeeken.

Bildbearbeitung Original ohne Elskeline

Goethe up platt

Mennigmool heest du versömmt,

statt to hanneln heest du drömt

statt to danken hest du swiegen

sullst wannern blivst liggen.

J.W.Goehte

Seine Schreibfeder

Bilder anklicken vergrößert

sein Klavier

seine Post

sein Schreibtisch

Luise von Preußen

der Brunnen vorm Amtshaus

Goethepassage

Dat was een moie Museumsbesök in Ilmenau

eene nette Führung dat lohnt sük een Besök

Elskeline hett sük freit.

Een Lücht

Elskeline is trürig,
sowat hett see noch nich beleevt. Wat is dat vörne Tied, wo sük de Minschen ümbreengt.
Dorbi bünt wie doch all up een Eer, un de dor boben wunnert sük all lang nich över de Minschen.
Ik stell een Lücht int Finster un denk an de arm Lü in Frankrich.

Een Lücht un een Beeden

Solidarität

De Vergangenhied

De Vergangenhied

is een Dör, de ümmer wedder to sleit

wat du verlorn hest kummt noit wedder.

Gau wech van de Dör

loop nau vörn

kiek up din nächst Ziel

hest du dat noch nich funnen sök dat

kiek man links un rechts

mannigmool liggt dat wat du söchst eenfach so ant Paad

De Kunst besteiht dorin, dat to erkennen,

uptoheben un to verwerten.

© K.S.Elskeline

 

Man leevt blot eenmool

Man leevt blot eenmmool,
 off weet well wat anners?

Wat wullt du dön
wenn du zweemool leeven sallst?
Din Chance musst du wohrnehmen.
Wullt du een anner Minsch worden?
Din Chance heest du doch van Daage hier,
jeden Dag in dit Leeven.

Moog dat Beste daarut.

Een neei Huuske

Een neei  Huuske

Een neei Huuske bedütt ok,

 sük neei to finnen.

man geiht wech van dat olle Leeven

heen to wat neei to beleeven.

Doch wees vörsüchtig

mit völ Energie un Mööt

wullt du an dat neei fasthollen

un dat dürt nich lang

dann is dat ok wedder old .

De Minschen nehm sük völ  Tied

un se willt tofree blieben.

Dat Gewohnte is dat Beste und dür,

mennigmol ok unheimlich.

Heest du nu dicke Mürn

 üm di to as een Börg

un du büst tofree

in din veer Wannen,

kannst du dat good

een lüttje Ewigheid uthoolen.

© Elskeline

Elskeline is ant Arbeiden

Ik heb wat to dön
Elskeline is ant Arbeiden, dat is nich so eenfach, mool eben översetten van hochdütsch in plattdüsch.
Ik geev mi möhe. Van Daage hett Elskeline nich sovöl Tied. Vonobens kummt een Bült Mannlü toon Eeten. Dat givt  Knipp, dat ist up Hochdütsch Hackgrütze, mit Bratkartuffels un suur Gurken. Swartbrot kann man ok dor to eeten un to drinken givt dat Beer un Water.
Nu weet ji bescheed. Een Gedicht heeb ik obers hier dormit de Dag moi word.

Dat Föhlen mit de Natur

dat Aam, de Sinn söken

un finnen in Tied un Ruum

Ik staa mit beeden Beenen

in Leven un lehn mi an een Boom.

Foto , Text  Elskeline

Hier nöm ik mi Elskeline, bi Google bün ik marie claire, ji möt jö nich wunnern!

Moin,moin

 Moin ,moin ton eersten...


Mundart word modern, steiht vandagge in uns Zeitung. Dat heeb ik all lang seegt. Plattdütsch ton Bespöl was verpönt, dat galt as ungebildet. Ober nu is dat ja int Koomen.
In Neddersachsen is siet 2006/7 de nedderdütsche Sprak Pflichtdeel in School vör Grundschölers und ok an Gymnasien.
Na dat is doch wat un freit mi.

 

Hartspinnen (Herzgespinnste)

Ut  Blickende spunnen

ut Drömen weevt

so hebb ik woll leevt.

Nu ist`all vergahn

aver weil de Leevde dat spunn

hung min heel Hart daaran.

Wilhelm Amenius

 
Hier nöm ik mi Elskeline, bi Google hät ik marie claire, ji möt jö nich wunnern

Kiek an

Een poor Lüe bünt hier weest, ik frei mi!

Man sall de dag ober nich vör den Avent loben.
 Un hier is nu Ururoma Elskeline, de kricht noch en Ehrenplatz

Kennt ji Rhaudermoor, dor bün ik groot woorn.Heel achtern int Moor.
In Rhauderwieke, dat was mool en Kanal , dor bün ik na de School gahn.
Van Daage is dor nur noch Industrie. Uns Huuske steiht noch, ober so midden bi de Firmen.
dat gefaalt mi överhopt nich. Ik kenn dor nix mehr van, sücht all anners ut.

Hier was de Welt noch  Upstee vör 45Johr

Nu givt dat nich mehr so as dat hier utsücht.
Dor woor dat Moor was, ist een See entstahn.

Ik wünsch jo eene goode Week, Elskeline,
beeten wat anners kummt hier noch, ik bün dorbi ant Arbeiden.

Probeern geiht över studeern

dat is doch spannend, wenn man wat nees anfangt.

Ik will dat mool versöken vör all de Plattdütschen wat in min Blog tosetten.
Ik bün ja een Ostfreesin un de Ostfreesen prot ja een besünner Platt.
Ober de Plattdütsch Lü verstaan ok anner Platt ut anner Gegend.
All laang wull ik mine Texte översetten in plattdütsch, un nu nehm ik de Gelegenheit wohr un
hop nu dat en poor  Lü een bieje Freid hebt.
Ganz ohne Hülp geiht dat nich un ik heb een Ostfreesk Woordenbook, Hoogdütsk un Plattdütsk
Schusterverlag , Översetter Gernot de Fries. Herausgegeben Ostfriesische Landschaft.
De hemt sük völ Mühe gevt.
Een bietje heeb ik ok lehrt un schriev ut Gedächtnis.

Nu stell ik eerstmohlig wat plattdütsch in disse Blog.
Well dat överseet hebben mög kann mi dat int Kommentar schrieven. dann stell ik dat dortö.
Hier schriev ik ünner Elskeline, min Ururgrotmudder heet so heeten.

Aphorismen

Ut lieden word Wiesheit boorn

un de leet us dat Leven

gelaten leven.

 Ik wannel tüschen di un mi

heen un heer

bi mi bün ik ankomen

bi di bliev ik.

Wenn wi mit anner Ogen sehnt

worr wi ok anners  heenkieken.

übersetzt ins Plattdeutsche Elskeline (Klärchen)

Am Beek  (Bach)

Ik satt an brusenden Beek

wiet wech van dat Gedöns inne Welt

dor laggen de Wellen to mi herup

un flüstern lies in rung Loop

di brannt in Harten de Leevde.

Christian Schmitt